Post by MasterSecurity on Jun 6, 2016 14:46:44 GMT -3
Όπλα μαζικής καταστροφής λέγονται τα οπλικά συστήματα που χρησιμοποιούνται για να πλήξουν, όχι τις στρατιωτικές δυνάμεις, αλλά και την υποδομή μιας χώρας, δηλαδή τον πληθυσμό και την οικονομία της. Στόχοι τους είναι κατοικημένες περιοχές με άμαχο πληθυσμό και βιομηχανική παραγωγή έτσι ώστε να αποδυναμωθεί και στρατιωτικά.
Ως χημικά όπλα νοούνται εκείνες οι χημικές ουσίες που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για πολεμικούς ή τρομοκρατικούς σκοπούς, με τη μορφή αερίων, ατμών, σταγονιδίων ή λεπτής σκόνης και λόγω της τοξικής τους επίδρασης να προκαλέσουν σοβαρές βλάβες ή ακόμα και θάνατο σε ανθρώπους, ζώα και φυτά. Διακρίνονται ανάλογα με τη δράση τους σε:
α) ερεθιστικές ουσίες που προκαλούν ερεθισμό στα μάτια (δακρυγόνα) και στους βλεννογόνους της αναπνευστικής οδού,
β) ασφυκτικές ουσίες που προσβάλλουν τους πνεύμονες και προκαλούν ασφυξία, όπως το φωσγένιο και η χλωροπικρίνη,
γ) καυστικές ουσίες που προσβάλλουν τα μάτια, τους βλεννογόνους του αναπνευστικού (π.χ. αέριο μουστάρδας),
δ) τοξικές ουσίες που επιδρούν στο αίμα και προκαλούν ασφυξία, π.χ. υδροκυανικό οξύ
ε) νευροτοξικές ουσίες, που επιδρούν στο κεντρικό νευρικό σύστημα και προκαλούν, διαταραχές στην όραση και την αναπνοή, σπασμούς, παράλυση και, τέλος, θάνατο από ασφυξία π.χ. Sarin.
Ως βιολογικά όπλα νοούνται οι βιολογικοί (biological agents) είναι είτε ζωντανοί οργανισμοί είτε ουσίες που αυτοί παράγουν οι οποίοι προκαλούν ασθένειες ή βλάπτουν ανθρώπους, ζώα και φυτά ή προκαλούν βλάβες σε κάποιο υλικό. Οι Βιολογικοί παράγοντες βρίσκονται σε μορφή σταγόνων υγρού, αερολύματος ή ξηράς σκόνης. Ένας Βιολογικός παράγων όπως: άνθρακας, τουλαραιμία, χολέρα, εγκεφαλίτης, πανώλη και αλλαντίαση μπορεί, με κατάλληλη επεξεργασία, να χρησιμοποιηθεί σαν τρομοκρατικό όπλο. Υπάρχουν τρία είδη Βιολογικών παραγόντων: τα βακτήρια, οι ιοί και οι τοξίνες.
Χημική Ουσία εισέρχεται στον οργανισμό με τους εξής τρεις μηχανισμούς:
• • Με την εισπνοή.
• • Μέσα απ’ το δέρμα ή τα μάτια.
• • Με την κατάποση.
Tα βιολογικά όπλα προκαλούν : πονοκέφαλο, κούραση, ζάλη, ναυτία, συμφόρηση, κνησμός, φτάρνισμα, πονόλαιμος, πόνος στο στήθος, αλλαγές στον καρδιακό ρυθμό, αναπνευστικά προβλήματα, μυϊκό πόνο ή δυσκαμψία, δερματικό εξάνθημα, διάρροια, φούσκωμα, αέριο, σύγχυση, δυσκολία στη συγκέντρωση, προβλήματα μνήμης, και αλλαγές στη διάθεση.
ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ. Στα βιολογικά περιστατικά η αναγνώριση ενός εν δυνάμει προβλήματος γίνεται είτε άμεσα (π.χ. λήψη μίας επιστολής που περιέχει ύποπτη σκόνη ή ανακάλυψη ενός δοχείου με ύποπτη σκόνη στο σύστημα κλιματισμού) είτε με καθυστέρηση και συμπίπτει χρονικά με την εμφάνιση των πρώτων συμπτωμάτων.
Ο απαιτούμενος χρόνος από τη στιγμή έκθεσης σε κάποιο βιολογικό παράγοντα έως την εμφάνιση των πρώτων συμπτωμάτων (δηλ. ο χρόνος επώασης) κυμαίνεται από ώρες έως αρκετές ημέρες. Επιπλέον και λόγω των πιθανών μετακινήσεων των ατόμων που εξετέθησαν σε ένα και μόνο περιστατικό τα κρούσματα/θύματα ενδέχεται να παρουσιάσουν μεγάλη γεωγραφική διασπορά είτε εντός μίας χώρας είτε μεταξύ πολλών.
Έτσι προκύπτει η βασική διαφορά μεταξύ χημικών και βιολογικών περιστατικών.
Δερματικές, (κοκκίνισμα, φαγούρα, όπως τσίμπημα εντόμου, φλύκταινες) αναπνευστικές, (συμπτώματα όπως κοινό κρυολόγημα.
Επιτείνονται δυσκολίες αναπνοή, ανεπάρκεια της , καταπληξία γαστρεντερικές διαταραχές (πόνος έμετοι, έμετοι με αίμα, διάρροια). Μετά εμφάνιση 1-3 ημέρες θάνατος, συνήθως.
Ως χημικά όπλα νοούνται εκείνες οι χημικές ουσίες που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για πολεμικούς ή τρομοκρατικούς σκοπούς, με τη μορφή αερίων, ατμών, σταγονιδίων ή λεπτής σκόνης και λόγω της τοξικής τους επίδρασης να προκαλέσουν σοβαρές βλάβες ή ακόμα και θάνατο σε ανθρώπους, ζώα και φυτά. Διακρίνονται ανάλογα με τη δράση τους σε:
α) ερεθιστικές ουσίες που προκαλούν ερεθισμό στα μάτια (δακρυγόνα) και στους βλεννογόνους της αναπνευστικής οδού,
β) ασφυκτικές ουσίες που προσβάλλουν τους πνεύμονες και προκαλούν ασφυξία, όπως το φωσγένιο και η χλωροπικρίνη,
γ) καυστικές ουσίες που προσβάλλουν τα μάτια, τους βλεννογόνους του αναπνευστικού (π.χ. αέριο μουστάρδας),
δ) τοξικές ουσίες που επιδρούν στο αίμα και προκαλούν ασφυξία, π.χ. υδροκυανικό οξύ
ε) νευροτοξικές ουσίες, που επιδρούν στο κεντρικό νευρικό σύστημα και προκαλούν, διαταραχές στην όραση και την αναπνοή, σπασμούς, παράλυση και, τέλος, θάνατο από ασφυξία π.χ. Sarin.
Ως βιολογικά όπλα νοούνται οι βιολογικοί (biological agents) είναι είτε ζωντανοί οργανισμοί είτε ουσίες που αυτοί παράγουν οι οποίοι προκαλούν ασθένειες ή βλάπτουν ανθρώπους, ζώα και φυτά ή προκαλούν βλάβες σε κάποιο υλικό. Οι Βιολογικοί παράγοντες βρίσκονται σε μορφή σταγόνων υγρού, αερολύματος ή ξηράς σκόνης. Ένας Βιολογικός παράγων όπως: άνθρακας, τουλαραιμία, χολέρα, εγκεφαλίτης, πανώλη και αλλαντίαση μπορεί, με κατάλληλη επεξεργασία, να χρησιμοποιηθεί σαν τρομοκρατικό όπλο. Υπάρχουν τρία είδη Βιολογικών παραγόντων: τα βακτήρια, οι ιοί και οι τοξίνες.
Χημική Ουσία εισέρχεται στον οργανισμό με τους εξής τρεις μηχανισμούς:
• • Με την εισπνοή.
• • Μέσα απ’ το δέρμα ή τα μάτια.
• • Με την κατάποση.
Tα βιολογικά όπλα προκαλούν : πονοκέφαλο, κούραση, ζάλη, ναυτία, συμφόρηση, κνησμός, φτάρνισμα, πονόλαιμος, πόνος στο στήθος, αλλαγές στον καρδιακό ρυθμό, αναπνευστικά προβλήματα, μυϊκό πόνο ή δυσκαμψία, δερματικό εξάνθημα, διάρροια, φούσκωμα, αέριο, σύγχυση, δυσκολία στη συγκέντρωση, προβλήματα μνήμης, και αλλαγές στη διάθεση.
ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ. Στα βιολογικά περιστατικά η αναγνώριση ενός εν δυνάμει προβλήματος γίνεται είτε άμεσα (π.χ. λήψη μίας επιστολής που περιέχει ύποπτη σκόνη ή ανακάλυψη ενός δοχείου με ύποπτη σκόνη στο σύστημα κλιματισμού) είτε με καθυστέρηση και συμπίπτει χρονικά με την εμφάνιση των πρώτων συμπτωμάτων.
Ο απαιτούμενος χρόνος από τη στιγμή έκθεσης σε κάποιο βιολογικό παράγοντα έως την εμφάνιση των πρώτων συμπτωμάτων (δηλ. ο χρόνος επώασης) κυμαίνεται από ώρες έως αρκετές ημέρες. Επιπλέον και λόγω των πιθανών μετακινήσεων των ατόμων που εξετέθησαν σε ένα και μόνο περιστατικό τα κρούσματα/θύματα ενδέχεται να παρουσιάσουν μεγάλη γεωγραφική διασπορά είτε εντός μίας χώρας είτε μεταξύ πολλών.
Έτσι προκύπτει η βασική διαφορά μεταξύ χημικών και βιολογικών περιστατικών.
Δερματικές, (κοκκίνισμα, φαγούρα, όπως τσίμπημα εντόμου, φλύκταινες) αναπνευστικές, (συμπτώματα όπως κοινό κρυολόγημα.
Επιτείνονται δυσκολίες αναπνοή, ανεπάρκεια της , καταπληξία γαστρεντερικές διαταραχές (πόνος έμετοι, έμετοι με αίμα, διάρροια). Μετά εμφάνιση 1-3 ημέρες θάνατος, συνήθως.